Διδασκαλία και μάθηση
Οι ψηφιακές τεχνολογίες μπορούν να βελτιώσουν και να βελτιώσουν τις στρατηγικές διδασκαλίας και μάθησης με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Ωστόσο, ανεξάρτητα από την παιδαγωγική στρατηγική ή προσέγγιση που επιλέγεται, η συγκεκριμένη ψηφιακή ικανότητα του εκπαιδευτικού έγκειται στην ενορχήστρωση της χρήσης ψηφιακών τεχνολογιών στις διάφορες φάσεις και ρυθμίσεις της μαθησιακής διαδικασίας. Η θεμελιώδης ικανότητα σε αυτόν τον τομέα – και ίσως ολόκληρο το πλαίσιο – είναι 3.1: Διδασκαλία. Αυτή η ικανότητα αναφέρεται στον σχεδιασμό, τον σχεδιασμό και την εφαρμογή της χρήσης ψηφιακών τεχνολογιών στα διάφορα στάδια της μαθησιακής διαδικασίας.
Οι ικανότητες 3.2 έως 3.4 συμπληρώνουν αυτήν την ικανότητα δίνοντας έμφαση στο ότι το πραγματικό δυναμικό των ψηφιακών τεχνολογιών έγκειται στη μετατόπιση της εστίασης της διδακτικής διαδικασίας από τις διαδικασίες που οδηγούνται από εκπαιδευτικούς σε μαθητευόμενες. Έτσι, ο ρόλος ενός ψηφιακά ικανού εκπαιδευτικού είναι να είναι μέντορας και οδηγός για τους μαθητές στις προοδευτικά πιο αυτόνομες μαθησιακές τους προσπάθειες. Υπό αυτήν την έννοια, οι ψηφιακά καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι σε θέση να σχεδιάζουν νέους τρόπους, υποστηριζόμενους από ψηφιακές τεχνολογίες, να παρέχουν καθοδήγηση και υποστήριξη στους μαθητές, ατομικά και συλλογικά (3.2) και να ξεκινήσουν, να υποστηρίξουν και να παρακολουθήσουν και τους δύο αυτό-ρυθμιζόμενους (3.4) και συνεργατικές (3.3) μαθησιακές δραστηριότητες.
Η διδασκαλία και η μάθηση περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ικανότητες:
2.1. Διδασκαλία (σελίδα 52 του DigiCompEdu)
Σχεδίαση και εφαρμογή ψηφιακών πόρων και συσκευώνστη διαδικασία διδασκαλίας, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των διδακτικών παρεμβάσεων. Για τη σωστή διαχείριση και ενορχήστρωση ψηφιακών στρατηγικών διδασκαλίας. Πειραματισμός και αναπτύξη νέων μορφών και μεθόδων παιδαγωγικής διδασκαλίας.
2.2 . Καθοδήγηση (σελίδα 54 του DigiCompEdu)
Χρήση ψηφιακών τεχνολογιών και υπηρεσιών για την ενίσχυση της αλληλεπίδρασης με τους μαθητές, ατομικά και συλλογικά, εντός και εκτός της συνεδρίας μάθησης. Χρήση ψηφιακών τεχνολογιών για την έγκαιρη και στοχευμένη καθοδήγηση και βοήθεια. Να πειραματιστείτε και να αναπτύξετε νέες μορφές και μορφές για να προσφέρετε καθοδήγηση και υποστήριξη.
2.3. Συνεργατική μάθηση (σελίδα 56 του DigiCompEdu)
Χρήση ψηφιακών τεχνολογιών για την ενίσχυση και τη βελτίωση της συνεργασίας των μαθητών. Να επιτρέψει στους μαθητές να χρησιμοποιούν ψηφιακές τεχνολογίες ως μέρος συνεργατικών εργασιών, ως μέσο ενίσχυσης της επικοινωνίας, της συνεργασίας και της δημιουργικής συλλογικής γνώσης.
2.4. Αυτό-ρυθμιζόμενη μάθηση (σελίδα 58 του DigiCompEdu)
Χρήση ψηφιακών τεχνολογιών για την υποστήριξη της αυτορρυθμιζόμενης μάθησης των εκπαιδευομένων, δηλαδή επιτρέπουν στους μαθητές να σχεδιάζουν, να παρακολουθούν και να σκέφτονται τη δική τους μάθηση, να παρέχουν απόδειξη προόδου, μοιραστείτε πληροφορίες και βρείτε δημιουργικές λύσεις.